یأجوج و ماجوج چه ربطی به شهر لندن دارند؟

اما علاقه لندن به یأجوج و ماجوج فراتر از نصب صرف مجسمه است. هشتصد سال است که کارناوالی در لندن هر شنبه در اواسط نوامبر برگزار می شود که به «نمایش لرد شهردار» معروف است که نمادی از اعلام وفاداری لندن به تاج و تخت است. یکی از نمادهای همیشه حاضر این کارناوال مجسمه یأجوج و ماجوج است که توسط معترضان در خیابان ها جابه جا می شوند. مجسمه‌هایی که در حال حاضر در این مراسم استفاده می‌شوند در سال 2006 توسط انجمن سازندگان سبد عالی خلق شدند (عکس‌های مجسمه‌های حصیری Gog و Magog و حرکات آنها در خیابان‌های لندن را در زیر ببینید).

اما یأجوج و ماجوج چه ربطی به لندن دارند؟ داستان به افسانه های باستانی مردم انگلیس برمی گردد. افسانه ها به اشکال مختلف در نقاط مختلف بریتانیا نقل می شوند، یکی از اولین داستان های مکتوب بازمانده در تاریخ پادشاهان بریتانیا (قرن دوازدهم) توسط جفری مونموث (جفری). یا Monmouth) دیده می شود. بر اساس این افسانه ها، نام “بریتانیا کبیر” از قهرمانی به نام بروتوس از تروی گرفته شده است. بروتوس از نوادگان اینیاس، قهرمان مشهور شعر هومر است. او به سرزمین آلبیون (نام باستانی بریتانیای کبیر) می آید و پس از کشتن شیاطینی که در آنجا زندگی می کردند، فرمانروای آن سرزمین می شود.

اینکه چگونه شیاطین در آن سرزمین پراکنده شدند، خود داستانی است. بر اساس افسانه، امپراتور روم دیوکلتیان 33 دختر شیطان صفت داشت. برای اینکه آنها را تحت کنترل داشته باشد، تصمیم می گیرد آنها را به زور به شوهرش ببرد. اما این دختران به رهبری خواهر بزرگترشان آلبا، شوهرانشان را می کشند و سوار کشتی می شوند و فرار می کنند. پس از یک سال آنها به جزیره بزرگی می رسند که به نام دختر بزرگتر آلبیون نامیده می شود. در آنجا با شیاطین ازدواج می کنند و این شیاطین را به دنیا می آورند.

دو نفر از این شیاطین به نام های گوگ و ماگوج هستند که پس از کشته شدن توسط بقیه شیاطین توسط بروتوس دستگیر شده و به لندن (که در آن زمان «تروی جدید» نامیده می شد) آورده می شوند. بروتوس دو دیو را رام می کند و آنها را از کاخ خود به زنجیر می کشد و آنها را به عنوان نگهبانان قصر به کار می گیرد. اینجاست که این دو به عنوان نگهبانان شهر لندن شناخته می شوند (در زیر نقاشی نبرد بروتوس با شیاطین در اوایل دهه 1800 را نشان می دهد).

حروف مختلفی برای این دو محافظ نامگذاری شده است. مثلاً بنا به روایتی نام یکی از آنها گوگماگوج و نام دیگر کورینوس از اصحاب بروتوس است. اما در نهایت نامی که رواج یافته، یأجوج و مأجوج است که همان حروف ذکر شده در کتب آسمانی است.

این افسانه جالب است زیرا عناصر فرهنگ رومی، اساطیر یونانی و نامه های کتاب مقدس را ترکیب می کند تا پس زمینه اسطوره ای برای بریتانیا فراهم کند. قطعاً هیچ یک از بخشهای این اسطوره امروزه تاریخی به حساب نمی آیند. نه نام بریتانیایی از بروتوس گرفته شده است و نه نام آلبیون از آلبا. تاریخ واقعی بریتانیا شامل ازدواج با شیاطین و رام کردن شیاطین نمی شود. با این حال، اسطوره های باستانی کم و بیش تأثیر خود را در فرهنگ ها و سنت ها حفظ می کنند، حتی پس از اینکه تبدیل به اسطوره شدند.