– ما مسائل مختلف سیارک‌ها به زمین را با گذشته می‌دانیم در حالی که این برخوردها همیشه مشکلاتی در گذشته رخ داده است، کوچک اند. با این همه زمین شاهد برخورد سیارکهای عظیمی بوده ایم که در اینجا قصد داریم تا بزرگترین آن ها را معرفی کنیم.
فرارو، در 4.5 میلیارد سال حیات سیاره ما، زمین توسط صدها سیارک بزرگ که به سطح آن برخورد کرده اند، کوبیده شده است. حداقل ۱۹۰ مورد از این برخوردها زخم‌های عظیمی بر جای گذاشته که هنوز هم قابل مشاهده است. اما هر سنگ فضایی که به اتمسفر سیاره ما وارد می شود، به زمین نمی‌رسد؛ بنابراین چه چیزی لازم است یک سیارک را به زمین و اینکه کدام رویدادها قرار گرفته است، بزرگترین دهانه ها را بر جای گذاشته اند؟
بیشتر سنگهای فضایی که در زمین فرو اصلاً غول‌پیکر وجود دارد. به گفته ناسا، آن‌ها بسیار کوچک هستند که حدود ۳ فوت (۱ متر) عرض دارند. ناسا در این گزارش می‌افزاید که برای زمینی‌ها خوب است، سنگهای فضایی با قطر کمتر از ۸۲ فوت (۲۵ متر) است که معمولاً از جو زمین عبور نمی‌کند. سرعت فوق العاده بالای این سنگ فضایی، گازهای موجود در اتمسفر را گرم می کند که در حین عبور، سنگ فضایی (که از نظر فنی پس از برخورد با جو تبدیل به شهاب می شود) را می سوزاند. بنابراین در موارد بیشتر، هر بقایای سنگ فضایی که از جو عبور می کند، در صورت رسیدن به زمین، آسیب ایجاد می کند، هیچ آسیبی وارد نمی کند. پل چوداس، مدیر مرکز مطالعات اجسام نزدیک زمین در آزمایشگاه رانش جت (JPL) در پاسادنا کالیفرنیا، به لایوساینس گفت: «جو از ما در برابر ضربه این سیارک‌ها محافظت می‌کند.»
به عنوان مثال، یک شهاب سنگ با عرض 56 فوت سال 2013 بر فراز چلیابینسک روسیه ضربه‌ای ایجاد کرد که شیشه‌ها را شکست و جراحات انسانی ایجاد کرد. با این حال، این سیارک دهانه‌ای ایجاد نکرد، زیرا شهاب سنگ به زمین آسیب زد و در آسمان سوخت. گرهارد درولشگن، فیزیکدان در اجرام نزدیک به در دانشگاه اولدنبورگ آلمان و مدیر سابق گروه مشاوره برنامه گفت که به گرد و غبار و شهاب سنگهای کوچک تبدیل شد. بر اساس گزارشی از چهل و پنجمین کنفرانس علوم قمری و سیاره‌های در سال ۲۰۱۴، شهاب‌سنگ با عرض ۵ فوت (۱.۵ متر) که در دریاچه‌ای در آن نزدیکی افتاد، و همچنین قطعات کوچکتر، تنها چیزی بود که از این سیارک. ماند.
با این حال، ۱۹۰ دهانه برخوردی ثابت شده است بر روی سطح زمین می‌کند که برخی از سیارکهای بزرگتر نیز قادر به از زمین هستند. بر اساس پایگاه داده تاثیر زمین، از بین چنین سیارک‌هایی که فرود زمینی داشته‌اند، بیشتر آن‌ها در آمریکای شمالی (32 درصد) و پس از آن اروپا (22 درصد) و روسیه و آسیا (16 درصد) به زمین برخورد کرده‌اند. نکته جالب توجه این است که از میان دهانه‌های برخورد شده، ۴۴ دهانه ۱۲ مایل (۲۰ کیلومتر) یا بیشتر هستند که قطعاً برخورد‌هایی بسیار دارند. حالا ما قصد داریم سه مورد از بزرگترین آن‌ها را به معرفی کنیم که در ادامه مشاهده کنیم.
. بزرگترین دهانه برخوردی روی زمین، دهانه وردفورت در جنوبی، ۹ مایل (۱۶۰ کیلومتر) عرض دارد و رصدخانه زمین ناسا ۲ طبق ۹ میلیارد سال پیش ایجاد شده است. چوداس گفت که حد زیادی فرسایش اما بر اساس آنچه از لبه باقی مانده است، قطر به آنجا رسیده است ۶ تا ۹ مایل (۱۰ تا ۱۵ کیلومتر) بوده است. وی می‌گوید: «این بزرگتر از آن چیزی است که دایناسورها را منقرض می‌کند، اما خیلی قبل از دایناسورها به آن برخورد می‌کند».
درولشگن به لایو ساینس گفت: «اگر یک شی بزرگتر از ۱ کیلومتر [۰.۶ مایل]به زمین برخورد کند، می‌تواند جهانی ایجاد کند.» چوداس گفت، بنابراین سیارکی که دهانه وردفورت را ایجاد کرد، یک فاجعه بار که احتمالاً برابر با ضربه‌ای بود که دایناسورها را منقرض کرد. او گفت: «این ممکن است باعث آتش سوزی شود و مقداری گرد و غبار به جو پرتاب آب زمین ماه ها و سال ها داد.
. دهانه Chicxulub در شبه جزیره یوکاتان مکزیک نظر اندازه مشابه نمونه آفریقای جنوبی است و ۱۱۲ مایل (۱۸۰ کیلومتر) عرض دارد، اما بر اساس گزارش رصدخانه زمین ناسا بسیار جوانتر است. این دهانه توسط یک سیارک ۷.۵ مایلی (۱۲ کیلومتری) ایجاد شد که میلیون سال پیش به زمین برخورد کرد. دهانه در حال حاضر تا حدی روی خشکی قرار دارد، اما در زمان برخورد، یوکاتان زیر یک دریای کم عمق قرار داشت. برخورد به انقراض درصد از گونه‌ها از جمله دایناسورهای غیر پرنده می‌شود. این اتفاق احتمالاً «پاشیده‌ای» از سنگ و را به فضا فرستاد. چوداس می‌گوید، این سنگ و غبار پس از بازگشت به زمین، شعله‌ور شده و احتمالاً اعظم سیاره به آتش کشیده شده است. این برخورد باعث ایجاد یک ابر گرد و غباری شد که سال‌ها جو را در مسیر نور خورشید به زمین در زنجیره غذایی بود. چوداس می‌گوید، دایناسورهای پری که از برخورد جان سالم به در بردند، غیر ممکن است با مشکلاتی از مواد غذایی مصرف شوند و از آن‌ها بیشتر شوند.
. حوضه سادبری در انتاریو کانادا، از نظر اندازه در رتبه سوم دارد و وردفورت، یکی از قدیمی‌ترین دهانه‌های برخوردی شناخته شده روی زمین است. مطالعه‌های سال ۲۰۱۴ در Terra Nova نشان داد که شاید این یک سیارک حوضه ساخته شده است، یک غول‌پیکر یا ترکیبی از سنگی از تکه‌های سیارک و یخ بوده است. در ترکیبی ۶ بین تا ۹ مایل قطر، این شی فضایی حدود ۱.۸ میلیارد سال پیش به زمین برخورد کرد. اکنون به دلیل فرسایش، دهانه تقریباً غیرقابل تشخیص است، اما صنعت نیکل و آهن در آنجا شکوفه شده است. چوداس گفت: «چیزی که آن‌ها واقعاً می‌کنند، باقی مانده سیارک‌ها است».
بر اساس پایگاه داده تاثیر زمین، از 44 بزرگ روی زمین که تشکیل شده است، مورد برخوردها از سال پیش است. تنها دهانه کارا کول در تاجیکستان است که کمتر از ۵ سال پیش زمین برخورد کرد. چوداس می‌گوید: «بسیاری از دهانه‌های بزرگ واقعاً قدیمی هستند، زیرا در دوران اولیه منظومه شمسی، بیشتر می‌کردند و برخورد می‌کردند. اگر به ماه نگاه کنید، که با دهانه‌های زیادی پوشیده شده است. اگر اقیانوس‌ها و فرسایش‌ها نبودند، زمین نیز به همین شکل دیده می‌شد.» او گفت، بنابراین احتمالاً برخوردهای سیارکی بسیار بیشتر است و حتی موارد بسیار بزرگتر است که ما در مورد آن‌ها اطلاعات نداریم.
: علم زنده
: جرفی فرارو
