[ad_1]
هوش مصنوعی – استفاده از رایانه یا ماشین برای تولید رفتار هوشمند – به سرعت در حال پیشرفت است. هوش مصنوعی در 10 سال گذشته در زمینه های مختلفی مانند ایجاد حرکت با پاهای ربات انعطاف پذیر، تشخیص اشیا در تصاویر، تشخیص گفتار و ترجمه ماشینی پیشرفت کرده است و با ظهور خودروهای هوشمند به عنوان یکی از آخرین پیشرفت ها، در مرحله جدیدی از هوش مصنوعی
به گزارش بی بی سی، توسعه هوش مصنوعی در اینجا متوقف نمی شود. استفاده از هوش مصنوعی چند منظوره در کارهای روزمره – ابزارهایی که می توانند تمام کارهای یک انسان و شاید بهتر از آن را انجام دهند – زمینه را به نفع هوش مصنوعی تغییر خواهد داد.
به گفته پروفسور استوارت راسل، توسعه این فناوری می تواند “بزرگترین رویداد تاریخ بشر” باشد. او در مقاله ای مشترک با استیون هاوکینگ به این نتیجه رسید: «متاسفانه این به طور بالقوه می تواند آخرین حادثه برای بشریت باشد.
او در سلسله سخنرانی های شگفت انگیز و گاه تکان دهنده خود هشدارهای جدی می دهد.
هوش مصنوعی همه منظوره هنوز به طور کامل در زندگی ما ادغام نشده است، اما راسل معتقد است که باید از هم اکنون برای آن برنامه ریزی کنیم تا کنترل آنچه را که پیش رو داریم از دست ندهیم.
1. هوش مصنوعی اکنون بخش بزرگی از زندگی شماست
راسل توضیح می دهد: “هر بار که از کارت نقدی یا اعتباری استفاده می کنید، یک سیستم هوش مصنوعی تعیین می کند که پرداخت واقعی است یا تقلبی. هر بار که از سیری در آیفون خود سوال می کنید، یک سیستم هوشمند ابتدا صدای شما را تشخیص می دهد.” “سؤال شما درک خواهد شد و سپس پاسخ درست را پیدا خواهد کرد.”
2. هوش مصنوعی می تواند کارهای بسیار بیشتری انجام دهد
هوش مصنوعی چند منظوره از نظر تئوری به تمام دانش و مهارت‌های بشر دسترسی دارد، بنابراین می‌تواند بسیاری از کارها را همزمان و با کیفیت بسیار بالاتر با هزینه بسیار کمتر و در مقیاس بسیار بزرگ‌تر انجام دهد، به این معنی که می‌توانیم کیفیت زندگی را برای همه بهبود ببخشیم. انسان روی کره زمین بیا زمین را بلند کنیم. پروفسور راسل تخمین می زند که درآمد سالانه می تواند به 10 برابر سطح فعلی 14 کوادریلیون برسد.
3- هوش مصنوعی می تواند به ما آسیب برساند
تاکنون شاهد اثرات منفی سوء استفاده از هوش مصنوعی بوده ایم. ما این نتایج منفی را در زمینه مسائل نژادی و جنسی، جعلیات عمیق و جرایم سایبری دیده‌ایم. با این حال، پروفسور راسل معتقد است که حتی اگر از هوش مصنوعی به شیوه درست و برنامه ریزی شده استفاده کنیم، باز هم می تواند مضر باشد.
در فرم استاندارد، هدف/مشکل خاصی برای هوش مصنوعی برای طراحی هوش مصنوعی در نظر گرفته شده است و قرار است هوش مصنوعی بهترین راه حل را بیابد و به بهترین شکل اجرا کند. مشکل هوش مصنوعی وقتی صحبت از دنیای واقعی می شود این است که نمی توانیم هدف کامل و دقیقی برای آن تعریف کنیم.
داشتن اهداف ثابت ناقص یا معیوب منجر به هوش مصنوعی غیرقابل کنترلی می شود که نمی تواند چیزی جز یک هدف از پیش تعیین شده را متوقف کند. پروفسور راسل چندین مثال از رفتار هوش مصنوعی در زندگی روزمره می آورد.
به عنوان مثال، یک ربات خانگی را در نظر بگیرید که برای مراقبت از کودکان طراحی شده است. در این سناریو، ربات سعی می کند به بچه ها غذا بدهد، اما چیزی در یخچال پیدا نمی کند: “و سپس چشم ربات به گربه خانگی می افتد. متأسفانه، ربات نمی فهمد که ارزش عاطفی حیوان خانگی بسیار بیشتر از ارزش غذایی “خب، شما می توانید حدس بزنید که چه اتفاقی می افتد.”
الگوریتم‌های شبکه مجازی که بر اساس نرخ کلیک محتوا تعیین و دستکاری می‌شوند، مثال خوبی از این است که چگونه می‌توان اهداف یا تنظیمات پیش‌فرض ناقص یا نامشخص را فریب داد.
در حالی که این الگوریتم‌ها بسیار ساده هستند، اما در آینده، زمانی که سیستم‌های هوش مصنوعی قدرتمندتر شوند و بیشتر به آنها تکیه کنیم، وضعیت می‌تواند بسیار بدتر شود. پروفسور راسل برای روشن شدن موضوع مثال وحشتناکی می آورد. او از اجلاس جهانی آب و هوا در سال 2036 (جام 36) به عنوان یک مثال فرضی یاد می کند. فرض کنید یکی از مشکلات آب و هوایی در این اجلاس اسیدی شدن اقیانوس ها باشد. حتی اگر بتوانیم از همه جهات از تعریف یک هدف تک بعدی و تک بعدی اجتناب کنیم، راه حلی که هوش مصنوعی برای حل مشکل اسیدی شدن آب اقیانوس ها پیدا می کند یک فرآیند شیمیایی است که یک چهارم کل اکسیژن جو را از بین می برد. مصرف کنید.
برخی خواهند گفت: “پس ما باید در تعیین هدف برای هوش مصنوعی دقیق تر باشیم.” اما مشکل به این سادگی نیست. حتی طراحی دستورات خاص و محدود در هنگام رانندگی، تعیین محدودیت سرعت، ایمنی، راحتی سرنشینان و احترام به سایر رانندگان برای هوش مصنوعی بسیار دشوار است.
4- هوش مصنوعی مستلزم فروتنی است
به گفته پروفسور راسل، اگر در دنیای واقعی تعریف یک هدف کامل غیرممکن است، پس باید به فکر راه دیگری برای طراحی دستگاه های هوش مصنوعی باشیم. سیستم هوشمند به جای اینکه از سیستم هوشمند برای رسیدن به یک هدف خاص بخواهد، باید بداند که دقیقاً نمی داند هدف واقعی انسان چیست. با این حال، او برای رسیدن به آن طراحی شده است. این فروتنی و پذیرش اعتراض تضمین می کند که سیستم هوش مصنوعی همیشه تحت کنترل انسان باقی بماند. قبل از انجام هر عملی بر خلاف میل انسان، از آنها اجازه بگیرید و در صورت لزوم آن را از کار بیاندازید.
5. جنگ هوشمند فقط داستان علمی تخیلی نیست. آنها از قبل وجود دارند
ایده سلاح های مرگبار و مرگبار در سال 1984 با فیلم ترمیناتور که در آن اسکای نت سعی در نابودی جهان داشت، عمومی شد. پروفسور راسل می گوید: «مردم فکر می کنند که سلاح های خودکار هوشمند فقط در داستان های علمی تخیلی وجود دارند. “اینطور نیست. می توانید آنها را همین روزها بخرید.”
پهپاد باری 2 یکی از آنهاست. در این آگهی آمده است که قابلیت حمله به صورت خودکار و شناسایی و حمله به هدف را با استفاده از نرم افزارهای ویدئویی و تشخیص چهره دارد. بر اساس گزارش اخیر سازمان ملل در سال 2020، این پهپاد به اندازه بشقاب پرنده توسط STM (وابسته به دولت ترکیه) ساخته شد و برای ردیابی و حمله به اهداف بشردوستانه در لیبی استفاده شد.
6. شغل شما در خطر است
در حالی که ایده کشتن ربات ها ترسناک است، چیزی که بیشتر مردم را نگران می کند تاثیر هوش مصنوعی بر بازار کار است. بسیاری از والدین نگران هستند که آینده تحصیلی و شغلی فرزندانشان توسط سیستم‌های مبتنی بر هوش مصنوعی که به کالج‌ها و برنامه‌های کاربردی درجه‌بندی می‌شوند، دیکته شود. چندین اقتصاددان برنده جایزه نوبل هوش مصنوعی را “بزرگترین مشکل پیش روی اقتصاد جهانی” توصیف کرده اند.
توسعه فناوری، منحنی اقتصادی کشورها را به منحنی معکوس تبدیل کرده است. تأثیر مستقیم فناوری بر اقتصاد در دو مرحله است: اول اینکه فناوری می تواند هزینه ها را کاهش دهد و تقاضا را افزایش دهد، اشتغال را افزایش دهد.
پروفسور راسل می گوید: “در اوایل قرن بیستم، فناوری ده ها میلیون اسب را بی استفاده کرد. اکنون کار آنها تبدیل شدن به غذای حیوانات خانگی یا چسباندن بدن آنها بود. بعید است که نیروی انسانی با چنین تغییری تغییر کند.” “
7. کارتون Wall-E می تواند به یک واقعیت مستند تبدیل شود
پاسخ اقتصاددانان به نگرانی های هوش مصنوعی آنها را به دو گروه تقسیم کرده است. گروه اول به ایده درآمد پایه جهانی (UBI) تمایل دارند و گروه دوم می گویند که اعتراف به شکست در مسیر درآمد پایه عمومی یک شکست است. گروه دوم بر این باورند که پرداخت تضمینی حقوق پایه به کل جمعیت، انگیزه افراد را برای آرزو کردن کاهش می دهد و ما را به نوع زندگی تصویر شده در دیوار کارتون نزدیک می کند. دنیایی که ربات ها همه کار می کنند و مردم تنبل و ضعیف هستند.
8. انسان بودن بزرگترین دارایی ماست
چالش های اقتصادی ناشی از تکثیر هوش مصنوعی احتمالاً دیدگاه محترمانه تری نسبت به مشاغل مرتبط با امور شخصی افراد القا می کند. مشاغلی مانند روان درمانی، مربیگری، معلمی، مشاوره، مددکاری اجتماعی، مشاور، پرستاری از سالمندان و کودکان. به گفته پروفسور راسل، برخلاف تصور رایج که این مشاغل منجر به وابستگی و از دست دادن استقلال می شود، این مشاغل را باید به عنوان مشاغلی در نظر گرفت که به رشد شخصی کمک می کند: «اگر در آینده نتوانیم به طور منظم کارهای جسمی و روحی انجام دهیم تا مردم داشته باشند. ” ما همچنان به این نوع مشاغل برای رفع نیازهای انسانی خود نیاز خواهیم داشت.»
9- رشته هوش مصنوعی برنده ندارد
پروفسور راسل از مردم می خواهد که موضوع هوش مصنوعی را مسابقه تسلیحاتی قدرت های بزرگ نبینند. ما پوتین، رئیس‌جمهور ایالات متحده و اولین دبیرکل حزب کمونیست چین را در میدان حضور داریم. همه آنها در مورد هوش مصنوعی به گونه‌ای صحبت می‌کنند که به نظر می‌رسد در حال تسخیر جهان است. اما من فکر کنید که این یک اشتباه بزرگ است.” است.”
به گفته پروفسور راسل، نبرد بر سر اینکه چه کسی کنترل کامل هوش مصنوعی چند کاره را در اختیار بگیرد، به همان اندازه که بحث بر سر اینکه چه کسی بیشترین نسخه دیجیتالی یک روزنامه را دارد، پوچ است: “اگر من یک نسخه دیجیتالی از یک روزنامه داشتم.” همه چیزهایی که دیگران نمی توانند نسخه دیجیتال مشابه را داشته باشند. در واقع مهم نیست چند نسخه از من باقی مانده است. این برای من فایده ای ندارد.”
پروفسور استوارت راسل موسس مرکز هوش مصنوعی مبتنی بر انسان در دانشگاه برکلی است.
[ad_2]
