کشف اولین فرهنگ انسانی که توسط شهاب ها نابود شد!

– بیش از 1500 سال پیش، یک فرهنگ گسترده به نام سنت هوپول امیدوارم (یا فرهنگ هوپول) که امروزه در سراسر شرق ایالات متحده گسترش یافته بود، ناگهان ناپدید شد و دانشمندان هرگز مطمئن نشدند که چرا این ناپدید شدن اتفاق افتاده است. اما اکنون گروهی از دانشمندان شواهدی یافته اند که نشان می دهد انفجار کیهانی و شهاب سنگی می تواند جدی ترین علت این اتفاق باشد.

به گزارش فرارو، سنت هوپول (همچنین به عنوان فرهنگ هوپول شناخته می شود) جنبه های مشترک تمدن بومی آمریکایی قبل از کریستف کلمب را توصیف می کند که در رودخانه های شمال شرقی و میانه غربی شرق وودلند از 100 قبل از میلاد تا 500 پس از میلاد رشد می کرد. سنت هوپول یک فرهنگ یا جامعه واحد نبود، بلکه مجموعه ای پراکنده از مردم بود که توسط شبکه مشترکی از مسیرهای تجاری به هم مرتبط شده بودند. این فرهنگ، در گسترده‌ترین شکل خود، از سواحل شمالی دریاچه انتاریو تا رودخانه کریستال هند در فلوریدا کنونی گسترش یافت.

در حدود سال 500 پس از میلاد، این فرهنگ ناگهان از بین رفت و هیچ نشانی از مبادله کالا، ساخت و ساز و حتی تولید آثار هنری وجود نداشت. این ناپدید شدن فرهنگ هوپول همیشه یک راز بوده است که بسیاری از دانشمندان سال ها برای حل آن تلاش کرده اند. جنگ برای ثروت که منجر به رقابت بین سکونتگاه ها می شود، تغییرات آب و هوایی منجر به مهاجرت حیوانات و حتی گسترش کشاورزی به جای تجارت از جمله فرضیه های انقراض این فرهنگ بود، اما هیچ یک از این فرضیه ها قابل اثبات نبود. نهایی اکنون راه جدیدی برای تحقیق باز است. بقایای یک دنباله دار در نزدیکی زمین را کشف کنید.

محققان در 11 مکان باستان شناسی مختلف در هوپل، سه ایالت مختلف، حفاری کردند و غلظت های غیرعادی ایریدیوم و پلاتین را پیدا کردند که نشانه هایی از قطعات شهاب سنگ است. در همین حال، یک لایه زغال چوب در رسوبات نشان دهنده یک دوره شدید گرمای زیاد است. این فرضیه وجود دارد که بقایای یک دنباله دار در حال عبور ممکن است در نزدیکی جوامع هوپول اوهایو به زمین برخورد کرده باشد و باعث انفجار هوایی شود که اثرات عمیق و بالقوه ویرانگری بر محیط محلی داشته است.

شواهدی که نشان می‌دهد انسان‌ها تکه‌های شهاب سنگ را جمع‌آوری کرده و آن‌ها را در جواهرات و ابزار خود گنجانده‌اند، همراه با نشانه‌هایی از فاجعه در فولکلور محلی، نشان می‌دهد که قطعاً رویداد مهمی در آن زمان رخ داده است، که محققان معتقدند ممکن است. کمک کرد. البته سرنخ های دیگری نیز وجود دارد. در نزدیکی مرکز منطقه بارش شهابی، تپه ای ساخته شده توسط انسان وجود دارد که به شکل یک دنباله دار و کار زمینی میلفورد میگویند. برخی از محققان بر این باورند که این بنا به قدری هولناک بوده که بازماندگان این فرهنگ آن را برپا کرده اند. علاوه بر این، در میان برخی از قبایل فعلی، که بسیاری از آنها از فرزندان فرهنگ هوپول به حساب می آیند، رویداد فاجعه بار در میان قبایل سابق هنوز ادامه دارد.

کنت تانکرسلی، انسان شناس از دانشگاه سینسیناتی، اوهایو، می گوید: «میامی یک مار شاخدار است که به هوا پرواز کرده و قبل از سقوط در رودخانه، سنگ ها را روی زمین پرتاب می کند». اگر دنباله‌داری را ببینید که از آسمان می‌گذرد، حتی شبیه یک مار بزرگ است. شاونی ها به یک پلنگ آسمانی اشاره می کنند که قدرت تخریب جنگل ها را داشت و داستان های قبایل اتاوا مربوط به روزی است که خورشید از آسمان به زمین می افتد. همه این داستان های بومی ریشه های بسیار قدیمی دارند که نشان می دهد در گذشته های دور یک رویداد وحشتناک باعث نابودی این افراد شده است.

به گفته محققان، شهاب سنگ های به جا مانده از چنین رویدادهایی می توانند به عنوان اثر انگشت برای ما به عنوان اطلاعات عمل کنند. تانکرسلی می‌گوید: «رویدادهای کیهانی مانند سیارک‌ها و انفجارهای دنباله‌دار مقادیر زیادی عنصر کمیاب به نام پلاتین را بر جای می‌گذارند. مشکل این است که پلاتین در فوران های آتشفشانی نیز رخ می دهد. بنابراین ما همچنین به دنبال عنصر کمیاب دیگری هستیم که در رویدادهای فرازمینی مانند برخورد شهاب‌سنگ یافت می‌شود و طیف وسیعی از ایریدیوم و پلاتین را پیدا کرده‌ایم. این تیم از تکنیک هایی مانند میکروسکوپ الکترونی روبشی و طیف سنجی پراکندگی انرژی برای شناسایی عناصر موجود در رسوبات جمع آوری شده استفاده کردند. بقایای قطعات شهاب سنگ در فرهنگ هوپول در مقایسه با مکان ها و زمان های دیگر به طور غیرعادی متراکم بود.

همزمان با استفاده از روش های کربن 14 و سن یابی نوع شناسی، تاریخ یابی مواد انجام شد. محققان تخمین می زنند که این رویداد بین سال های 252 تا 383 پس از میلاد رخ داده است. سوابق تاریخی نشان می دهد که 69 دنباله دار در همین دوره ثبت شده است. این مطالعه جدید نشان می دهد که این انفجار در فضا می تواند باعث ایجاد آتش سوزی در مساحت 9200 مایل مربع (حدود 23828 کیلومتر مربع) شود.

اکنون مطالعات بیشتری برای درک بهتر چگونگی تأثیر بارش شهابی بر چنین منطقه وسیعی برنامه ریزی شده است. به عنوان مثال، چشم انداز گیاه شناسی آن زمان را می توان با مشاهده دقیق گرده های به دام افتاده در رسوبات تجزیه و تحلیل کرد. با این حال، دانشمندان تشخیص می دهند که هنوز سوالات بی پاسخ زیادی وجود دارد، زیرا نگاه کردن به تاریخ 1500 ساله آسان نیست. هنوز چیزهای زیادی برای کشف در این مکان های خاص و در این دوره خاص وجود دارد. دیوید لنتز، دیرینه شناس دانشگاه سینسیناتی، می گوید: «برای اینکه بدانیم دقیقاً چه اتفاقی برای این فرهنگ افتاده است، ما فقط چند نقطه روشن در تاریکی داریم. اما ما قطعاً با منطقه‌ای روبه‌رو هستیم که گرمای زیادی دارد، که برای مردم آن منطقه فاجعه‌بار بود». لازم به ذکر است که نتایج این مطالعه در مجله منتشر شده است گزارش های علمی منتشر شده است.

منبع: Sciencealert

ترجمه: مصطفی جرفی فرارو